آدمهاراذره‌ذره‌نکشیم،آنهاباقرارهاشان‌زنده‌ند!

چقدر باید طول بکشد اطرافیانمان یادشان بماند که
آدم ها با قرار هاشان زنده گی می کنند.
چرا من همیشه آدم ها و حرفهاشان را جدی می گیرم؟
گاهی آنقدر که جدی می گویند و تو برنامه ت را عوض می کنی، جدی نیستند!

بازتاب

بازتاب URL برای این نوشته:

Warning: Use of undefined constant display - assumed 'display' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/do4ir/domains/do4.ir/public_html/wp-content/themes/thewindcriesmary/single.php on line 31
http://do4.ir/%d8%a2%d8%af%d9%85%d9%87%d8%a7-%d8%b1%d8%a7-%d9%86%d9%83%d8%b4%d9%8a%d9%85%d8%8c-%d8%a2%d9%86%d9%87%d8%a7%d8%a8%d8%a7%d9%82%d8%b1%d8%a7%d8%b1%d9%87%d8%a7%d8%b4%d8%a7%d9%86-%d8%b2%d9%86%d8%af%d9%87/trackback/

دیدگاه

تردیدها را بر من ببخش اما بدان : با آتش خیال تو \ با خود قدم زدم..

میهمان خسته ای داری در آغوشش بگیر
امشب ای آتش شب مهمان نوازی های توست

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ جولای 23rd, 2013 14:13:

بله متشکرم!

[پاسخ]

من؟ 🙂

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ جولای 24th, 2013 15:41:

نچ

[پاسخ]

پشت روز روشنم شام سیاهی دیگر است
آنچه آن را کوه خواندم پرتگاهی دیگر است
در شب تلخ جدایی عشق را نفرین مکن
این قضاوت انتقام از بی گناهی دیگر است
این قضاوت انتقام از بی گناهی دیگر است

[پاسخ]

[پاسخ]

ارسال دیدگاه