این متن مخاطب خاص دارد!

عزیزکم
من چکار می توان بکنم
جز خوابیدن
وقتی حین بازی کردن با تو، خودم را به خواب می زنم
-تا سر به سرت بگذارم-
و تو معصومانه
و کودکانه
پتو می آوری و به رویم می اندازی
و صدای تلویزیون را کم می کنی ..

پا نوشت:
بماند برای بزرگ شدن‌های خواهر کوچولوی ۶ ساله ام

بازتاب

بازتاب URL برای این نوشته:

Warning: Use of undefined constant display - assumed 'display' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/do4ir/domains/do4.ir/public_html/wp-content/themes/thewindcriesmary/single.php on line 31
http://do4.ir/%d8%a7%db%8c%d9%86-%d9%85%d8%aa%d9%86-%d9%85%d8%ae%d8%a7%d8%b7%d8%a8-%d8%ae%d8%a7%d8%b5-%d8%af%d8%a7%d8%b1%d8%af/trackback/

دیدگاه

سلام
مطلب خیلی خوبی بود / با " صفحه۱۴ " بروزم
حتما سر بزن / دوست داشتی پیوند کن
موفق و پیروز باشی
یا علی

[پاسخ]

تو خودت یک کافی‌من کافه پیانوئی!هم در این قطعه و هم در برخی قطعات دیگر که نوشته ای.

[پاسخ]

جناب جعفری ، می گذارم به حساب لطف بسیارتان ، وگرنه می دانم و میدانید که این متن ها، هیچ تلنگری هم به کافه پیانو نمی زند

[پاسخ]

بازی کودکانه تصوریست بزرگسالانه.
برای او همه چیز زندگیست
اما در شش سالگی.

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ دسامبر 10th, 2011 10:26:

دلم تنگ کودکی هاشان ست
کودکی هایم

[پاسخ]

ارسال دیدگاه