دچار

نیمه‌شبی، برای تو؛
کنار حریم حضرت ضامن(ع)
مجیر خواندم
آخرهایش، بعد از اجازت لرزشِ هق‌هق‌ها، آنگاه که دلم آرام شد؛
نوشته بود: فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجىِ الْمُؤمِنینَ
دانستم نجات خواهد داد
یا تو را از غم..
یا مرا از غم
رضیتُ بالله

برای عابد که این روزها درگیر ناخوش احوالی‌ست اما هیچ‌گاه نه ناله کرد، نه گذاشت و حتی خواست کسی بفهمد، و نه مثل بعضی (آنهم درکناراسم دین‌و مذهب‌و انقلاب) درد فروشی کرد و بازدید و ترحم خرید.

برای عابد که این روزها بی‌صدا می‌سوزد و نمی‌خواهد کسی نفس تب‌دارش را بفهمد.

* فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجىِ الْمُؤمِنینَ
(پس مستجاب کردیم دعاى او (یعنى یونس ) را و او را از اندوه نجاتش دادیم و این چنین مؤ منین را نجات بخشیم )
فراز پایانی دعای مجیر