دچار

آها! یادم آمد می خواستم درباره تجربه گودر حرفی بنویسم، می خواستم درباره ی اینکه آدم وقتی یک چیزی را ازش دارند می گیرند چقدر حریص می شود برای داشتن بیشترش چه اینکه قبلش شاید خیلی حواسش نبوده باشد..

گودر را دارند می بندند از همین چند روز دیگرها، من که مدتها بود به طبفه بندی سایت های در گودر دستی نکرده بودم، چند هفته ای ست که حریصانه هی آدرسهای جدید را اد سابسکرایب می کنم که بخوانمشان، بس که خوب می نویسیند، ولی چه فایده که یک روز مثل همان گودر حذف خواهند شد.

همه ی ما میدانیم باز گذاشتن سایتی مثل گودر که دیگر قراری بر آپدیت شدنش از سوی سازنده ش نیست، برای گوگل کار سختی نیست.، اینکه دیگر چه دلیلی برای این قصه دارد را اما خبری ندارم.

بعد توی همین گودر یادش بخیر که چه کامنت هایی گذاشتیم و نوت هایی نوشتیم که دیگر خبری ازشان نیست.. خب یک چیزهایی را هم تو حذف نمی کنی، خود ابزار می زند پاک می کند، یک مدت جلیز و ولز می کنی ، و بعد دوباره عادت

اما   نمی دانم چرا من برایم مهم است که گودر بسته نشود، ولی هیچ کاری هم انجام نمی دهم که بسته نشود…

خوابم برد دیگر…