دچار

تو پیش‌م نیستی –هیچ‌وقت‌هم نبودی- اما خدایت که هست..
تو اینجا را نمی‌خوانی اما خدایت که خبر دارد..
تو
.
.
.

برایت ، “واللهُ‌خیرَ‌حافظٍ‌ و‌هو‌اَرحم‌الراحمین” می‌خوانم..
دعا می‌کنم
زیارت می‌روم گاهی
می‌دانم که نماز در حضور حضرت به نیابتت، خوشحالت می‌کند؛
دل‌ت قوی، قوایت مدام، سربلندی‌ات همآره باد.

پی‌نوشت:
فقط بدان که اینجا کسی حواس‌ش به دلواپسی‌های تو هست..