دچار

برای تو؛
هیچ وقت چکامه ای نگفتم،
غزلی نسرودم،
حرفی ننوشتم…

تو را
هیچگاه به ابتذال کلمات
راه ندادم…

خواستنت همآره؛
به همان پاکی اول بودن و نوجوان بودن بود،
هیچوقت زمینی نبود، که کلمات زمینی وصف‌ش کنند..

پی نوشت:
شرح آرزومندی