دچار

دیشب ، شبکه آموزش، فیلمی را گذاشت که مرا نشاند برای دیدنش، در این روزهایی که تلویزیون زیاد نمی بینم.

بعد از آن، نشد و نخواستم که برخیزم، همانجور که گوشی همراه دستم بود ، سرچ زدم و سایت کارگردان کار، خانم پوران درخشنده را پیدا کردم، و ایمیلشان را ،  و شروع کردم برای تقدیر چیزی نوشتن و فرستادن.

متن زیر همان نوشته است و متنی که بعدش می آید، پاسخ ایشان است که کمتر از نیم ساعت بعد فرستادند.

 

بانو درخشنده
تمام قد احترام می گذارم برای نگاهی به غایت انسانی و ذهنی به نهایت زیبا

وقتی فیلمنامه را خواندید، وقتی از کنارش راحت نگذشتید، وقتی نشستید و بازنوشتید شاید فکرش را نمی کردید چند سال بعد از ساخت و اکران همان فیلم، پسر جوان ۲۶ساله ای پاسی از شب گذشته ، از پس تصویری که هنوز در چشمانش می لرزد ، بیاید برایتان بنویسد که دست مادرانه تان را برای همه ی حسی که در خوابهای دنباله دارتان به وجود من ریختید، می بوسم.

خوب نوشته شده بود، خوب تعلیق داشت، خوب نگهم داشت، و اشک آلود به پایانم برد. دوست داشتم الناز را در آغوش بکشم و بنشینم تا صبح تمام مشتهایش را بر پیکر من بکوبد، دوست داشتم جایزه جایزه کمد بگذارم کنار کلاس دوست داشتنی ش، و بعد از هر اتفاق خوبی برایش بنویسم هزار آفرین…

بانو درخشنده، نشستم به تماشا و نشستم به نوشتن تا شاید کمی، تنهاکمی از آن همه حس خوب و گنگ و نمیدانمی که برایم آوردید در جان واژه ها و قالب سپاس ارزانی تان کنم. هیس!تان را ندیده م، به حرف و حدیثهای ناقدین کاری ندارم و نشنفته م، من، تنها برای همین یک کار، زیاد دوست دارمتان. باشد که روزی، اگر روزگار بر وفق مراد بود و دیدمتان، گوشه ی قبای تان را، برای حس مادری و معلمی تان، بوسه نشان کنم.

باشد که فرقی کنم و نگاهم را به قول حضرت سهراب، آبی بزنم، جوری ببینم که باید است. جوری که خوب باشد…
زیاده جسارت است.
یک شب سرد زمستانی، ساعت یک بامداد، مشهد

پاسخ :

Salam merci az tavajjoheton be adamhaye faramoush shode va in film …movafagh bashed…

Sent from my iPad

تتمه:

سایت خانم درخشنده

درباره فیلم