The new comment

لذتی دارد؛
کشف IP ایی که ناشناخته بود

بازتاب

بازتاب URL برای این نوشته:

Warning: Use of undefined constant display - assumed 'display' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/do4ir/domains/do4.ir/public_html/wp-content/themes/thewindcriesmary/single.php on line 31
http://do4.ir/the-new-comment/trackback/

دیدگاه

.

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ ژوئن 30th, 2012 07:33:

نقطه هایت را هم… !
بیا و سر خط بنویس

[پاسخ]

سلام آقای دچار 🙂
بزرگوارید.ممنون از لطفتون
میخوانیمتان و یکی از دلایل لینک شدن همین است 🙂
در مورد فلم لطف است ولاغیر 🙂 قابل تعریف نیست
اعیادتان مبارک 🙂

عطف بود به کامنتتان.گفتم شاید سر نزنید
شرمنده بابت تاخیر… امتحانات بود و نشد سربزنم 🙂

لطفتان مستدام 🙂

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ ژوئن 30th, 2012 07:55:

سلام سرکار خانم، خواهشمند ست، اختیار دارید، ما همانجا هم می خواندیم 🙂

[پاسخ]

و گاهی منتظر همان آی پی ناشناس …
که شاید گذرش بیفتد…
شاید …
فقط و فقط شاید …
و تو دلت را خوش می کنی به این شایدها …

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ ژوئن 30th, 2012 07:32:

حالا؛ آی پی های ناشناس دوباره
شاید، و فقط شاید
گذرشان بیافتد
با نام های ناشناس و گم‌شده چه کنم!؟

کم کم دارد زیاد می شود، و من نگرانم از خودم
برای آدم هایی که می خواهند حرفی بنویسند ولی نمی خواهند من بدانم کیستند! و من نگرانم از خودم که مگر چه کرده ام که …
بگذریم، این جزو حریم خصوصی شان ست، شاید نخواهند و من پذیرفته ام

[پاسخ]

سلام
لطف کردید!
درست تشخیص دادید لوگوی وبلاگ به یاد حسن گذاشته شد، صاحب وبلاگ “یک امل مدرنیسم نشده ”
یا علی

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ جولای 1st, 2012 03:57:

سلام
ارادت، خدایشان بیامرزد.

[پاسخ]

و تو چقدر ساده ای / نامت را گم کرده ای و …

[پاسخ]

█████ پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 12:36:

و من چقدر سردم …

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 12:52:

و دنیا چقدر زود است

[پاسخ]

نامم را گم کرده ام پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 16:23:

اصلا تو فکر کن
از سادگی است

[پاسخ]

نامم را گم کرده ام پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 16:17:

آدم از یک جایی به بعد،
همه بودنش را گم می کند
اصلا میگذارد که گم بشود
ـ نامش، خودش و همه بودنش … ـ
لا اقلش این است که
همه چیز را پنهان می کند
ـ نامش، خودش و همه بودنش … ـ
که محو بشود از خاطره ها
ـ البته اگر در خاطره ای باشد ـ

و آدمها زود فراموش می کنند
و آدمهای این مجاز آباد که سهل تر …
و تو اگر فقط و فقط یک صفر و یک باشی
زود محو میشوی … می میری …
و رفتن شاید مردن یادها ست
مردن نامها …

[پاسخ]

█████ پاسخ در تاريخ جولای 15th, 2012 10:00:

یاد ها هرگز نمیمیرند …

[پاسخ]

نشسته ام که تو کشف کنی مرا پروردگار 🙁

[پاسخ]

دچار پاسخ در تاريخ جولای 17th, 2012 11:27:

کشف و خنثی حتی :))

[پاسخ]

ارسال دیدگاه