The new comment
لذتی دارد؛
کشف IP ایی که ناشناخته بود
بازتاب
بازتاب URL برای این نوشته:
Warning: Use of undefined constant display - assumed 'display' (this will throw an Error in a future version of PHP) in /home/do4ir/domains/do4.ir/public_html/wp-content/themes/thewindcriesmary/single.php on line 31
http://do4.ir/the-new-comment/trackback/
« اوقات فراغت! | انابه »
دیدگاه
.
[پاسخ]
دچار پاسخ در تاريخ ژوئن 30th, 2012 07:33:
نقطه هایت را هم… !
بیا و سر خط بنویس
[پاسخ]
ارسال شده توسط: █████ | 24 ژوئن 2012 14:33
سلام آقای دچار 🙂
بزرگوارید.ممنون از لطفتون
میخوانیمتان و یکی از دلایل لینک شدن همین است 🙂
در مورد فلم لطف است ولاغیر 🙂 قابل تعریف نیست
اعیادتان مبارک 🙂
عطف بود به کامنتتان.گفتم شاید سر نزنید
شرمنده بابت تاخیر… امتحانات بود و نشد سربزنم 🙂
لطفتان مستدام 🙂
[پاسخ]
دچار پاسخ در تاريخ ژوئن 30th, 2012 07:55:
سلام سرکار خانم، خواهشمند ست، اختیار دارید، ما همانجا هم می خواندیم 🙂
[پاسخ]
ارسال شده توسط: شوکو | 25 ژوئن 2012 18:40
و گاهی منتظر همان آی پی ناشناس …
که شاید گذرش بیفتد…
شاید …
فقط و فقط شاید …
و تو دلت را خوش می کنی به این شایدها …
[پاسخ]
دچار پاسخ در تاريخ ژوئن 30th, 2012 07:32:
حالا؛ آی پی های ناشناس دوباره
شاید، و فقط شاید
گذرشان بیافتد
با نام های ناشناس و گم‌شده چه کنم!؟
کم کم دارد زیاد می شود، و من نگرانم از خودم
برای آدم هایی که می خواهند حرفی بنویسند ولی نمی خواهند من بدانم کیستند! و من نگرانم از خودم که مگر چه کرده ام که …
بگذریم، این جزو حریم خصوصی شان ست، شاید نخواهند و من پذیرفته ام
[پاسخ]
ارسال شده توسط: نامم را گم کرده ام | 30 ژوئن 2012 01:56
سلام
لطف کردید!
درست تشخیص دادید لوگوی وبلاگ به یاد حسن گذاشته شد، صاحب وبلاگ “یک امل مدرنیسم نشده ”
یا علی
[پاسخ]
دچار پاسخ در تاريخ جولای 1st, 2012 03:57:
سلام
ارادت، خدایشان بیامرزد.
[پاسخ]
ارسال شده توسط: امیر حسین | 30 ژوئن 2012 12:13
و تو چقدر ساده ای / نامت را گم کرده ای و …
[پاسخ]
█████ پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 12:36:
و من چقدر سردم …
[پاسخ]
دچار پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 12:52:
و دنیا چقدر زود است
[پاسخ]
نامم را گم کرده ام پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 16:23:
اصلا تو فکر کن
از سادگی است
[پاسخ]
نامم را گم کرده ام پاسخ در تاريخ جولای 3rd, 2012 16:17:
آدم از یک جایی به بعد،
همه بودنش را گم می کند
اصلا میگذارد که گم بشود
ـ نامش، خودش و همه بودنش … ـ
لا اقلش این است که
همه چیز را پنهان می کند
ـ نامش، خودش و همه بودنش … ـ
که محو بشود از خاطره ها
ـ البته اگر در خاطره ای باشد ـ
و آدمها زود فراموش می کنند
و آدمهای این مجاز آباد که سهل تر …
و تو اگر فقط و فقط یک صفر و یک باشی
زود محو میشوی … می میری …
و رفتن شاید مردن یادها ست
مردن نامها …
[پاسخ]
█████ پاسخ در تاريخ جولای 15th, 2012 10:00:
یاد ها هرگز نمیمیرند …
[پاسخ]
ارسال شده توسط: █████ | 3 جولای 2012 12:35
نشسته ام که تو کشف کنی مرا پروردگار 🙁
[پاسخ]
دچار پاسخ در تاريخ جولای 17th, 2012 11:27:
کشف و خنثی حتی :))
[پاسخ]
ارسال شده توسط: بهشت | 15 جولای 2012 15:47